Isara Backpacker x Lambretta : ชวนแฟนไปกางเต็นท์ ใช้เวลาช้าๆอยู่กับธรรมชาติ มองทิวสน วิวลำธาร ที่สวนผึ้งด้วยกันไหม

ในปี 1979 มีหนังเรื่องหนึ่งใช้ชื่อ Quadrophenia ซึ่งแน่นอนว่าหนังเรื่องนี้เอาชื่อมาจากอัลบั้มในปี 1973 ของ The Who ที่เราเพิ่งเล่าเรื่องราวไปก่อนหน้า จริง ๆ แล้ว The Who เป็นวงดนตรีที่เป็นเพลงประจำของกลุ่ม Mods มานานแล้วก่อนจะปล่อยอัลบั้มนี้

Fact น่าสนใจที่เรายังไม่ได้เล่าไปในพาร์ทก่อนหน้านี้คือ ฟรอนต์แมนจอมป่วนแห่งวงบริทิชร็อกตำนานโลก Oasis อย่าง Liam Gallagher เองก็มีอัลบั้ม Quadrophenia เป็นชุดที่โปรดปราน และไม่ว่าจะสัมภาษณ์ที่ไหนเขาก็จะตอบว่าหนังที่ทำจากอัลบั้มนี้เป็นหนังโปรดตลอดกาลของชีวิตของเขาด้วย ไม่ใช่แค่นั้น ! เลียมยังมีความผูกพันกับสกู๊ตเตอร์ Lambretta ชนิดที่ว่าถ่ายรูปคู่แลมพร้อมแคปชั่น “Lam is God” และรู้อะไรมั้ย รายได้ก้อนแรกจากการที่ Oasis ทำเงินมา เลียมใช้มันไปกับการซื้อ Lambretta รุ่นปี 1954 และแน่นอน มันคือคันเดียวกันกับที่อยู่ในอัลบั้มมาสเตอร์พีซอัลบั้มหนึ่งของโลก ‘Definitely Maybe’ สตูดิโออัลบั้มแรกของวง

“ระหว่างที่ถ่ายทำปกอัลบั้มไปแล้วครึ่งทาง Liam Gallagher ได้สั่งสกู๊ตเตอร์ Lambretta มาที่กองถ่าย เพราะคอนเซ็ปต์ของการถ่ายครั้งนี้ต้องการให้มีสิ่งของส่วนตัวจากสมาชิกวงมาร่วมประกอบฉากด้วย แต่ทันทีที่ Lambretta มาถึง งานที่รอถ่ายอยู่เป็นต้องหยุดชะงัก เกิดเป็นความโกลาหลจากการที่ทุกคนกรูกันไปที่ถนนหน้าบ้าน ส่วนเลียมเองก็กระโดดขึ้นแลมขี่ออกไปทันที ส่วนผมก็ทำได้แค่ตะโกนว่า เฮ้ กลับมาก่อนพ่อหนุ่ม!!”

– Michael Spencer Jones ช่างภาพคู่ใจของวง Oasis

บิดกุญแจ สตาร์ทรถ ให้เครื่องยนตร์ส่งเสียงดัง “ฮึ่ม ฮึ่ม ฮึ่ม !” สกู๊ตเตอร์ Lambretta ได้ขับผ่านวัฒนธรรมย่อยของคนกลุ่มเล็ก ๆ มาแล้วเรียบร้อย และตอนนี้ก็กำลังจะเข้าจอดป้ายหนึ่งที่สำคัญของแบรนด์ซึ่งก็คือ ‘วัฒนธรรมหลัก’ หรือ Pop Culture ที่จะเรียกว่าเป็นคนกลุ่มใหญ่ที่สุดก็ว่าได้

ปี 2023 ที่ผ่านมาภาพยนตร์เรื่อง The Pope’s Exorcist หนังที่ฟังแค่ชื่อดูจะไม่สามารถเข้ากับแลมได้เลย แต่ก็นั่นล่ะ ด้วยความที่เป็นสกู๊ตเตอร์ซึ่งไม่ว่าจะแปะกับวัฒนธรรมไหนก็ใช่ไปหมด หนังเรื่องนี้จึงบันทึกภาพของความเป็น Lambretta แบบที่เท่ที่สุดเอาไว้อีกครั้งหนึ่ง ผ่านตัวละครบาทหลวงชื่อ Gabriele Amorth หัวหน้ามือปราบผี (Chief Exorcist) แห่งนครวาติกัน ที่มีประสบการณ์มากกว่า 36 ปี (ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างจากแฟ้มบันทึกเคสการปราบผีจริง ๆ ของหลวงพ่อกาเบรียลนี่ล่ะ)

เพราะเห็นว่าเป็น Lambretta ตัว Vintage ที่ใช้ออกทริปด้วย เราจึงค่อนข้างแน่ใจว่าเธอต้องมีเหตุการณ์ประทับใจไม่เคยลืมกับเจ้า Lambretta 3LI150 Special อย่างแน่นอน

“มีอยู่ครั้งหนึ่งไปออกทริปจากเชียงใหม่ไปนครสวรรค์ ตอนนั้นไปกันหลายคน แล้วจู่ ๆ รถของเราก็เกิดมีปัญหาขึ้นมา ทำให้ทิ้งท้ายอยู่คนเดียว แล้วก็ทำให้เราได้ไปเจออู่หนึ่งที่เขาทำรถสกู๊ตเตอร์ เขาก็เข้ามาช่วยจนเราสามารถขี่ไปต่อได้ มันเหมือนโชคช่วยนะ มันทำให้เรารู้สึกมีความสุข มันประทับใจตรงนั้น แล้วมันทำให้หนูพบว่าตัวเองไม่เคยถอดใจกับแลมเลย”

คำถามสุดท้ายก่อนที่บทสนทนาของเราจะจบลงไป เมื่อมีเรื่องราวมากมายกับ Lambretta แล้วถ้างั้นสกู๊ตเตอร์คันนี้มันเป็นแรงบันดาลใจด้านไหนในชีวิตของเธอบ้าง และคำตอบของเธอก็ช่างทำให้เรารู้สึกว่า เออ คำตอบนี้มันคุณเก๋มากเลยเนอะ ถึงจะได้คุยกันแค่สั้น ๆ แต่เราก็รู้สึกได้เลยว่าเธอน่าจะตอบแบบนี้แหละ 

“โหหห น่าจะบอกว่าเป็นแรงบันดาลใจของชีวิตในเกือบทุกด้านเลยนะคะ ตอนนี้อยากได้อยู่หลายรุ่นเลย Lambretta เป็นเหมือนแรงผลักดันให้อยากจะทำงานแล้วก็ซื้อไปเรื่อย ๆ ช่วงนี้ก็ขยันหนักนิดนึงแหละ 555 มันทำให้เราอยากทำงานแล้วก็อยากมีเงินไปซื้อเขาไงคะ : )”

เปรียบเสมือน “แลม… บันดาลใจ” ให้ผู้ชายคนนี้ได้ทำตาม “แรงบันดาลใจ” ในการออกเดินทางเยี่ยมบ้านเกิดของศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี ตามคำมั่นสัญญา พร้อมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ด้านศิลปะจากหลากประเทศ หลายมุมมอง รวมถึงมีโอกาสแสดงงานใน Numero Galley โมเดิร์นอาร์ตแกลเลอรี่ที่มีชื่อเสียงของเมืองฟลอเรนซ์ ได้สำเร็จสมความตั้งใจ

“หลังจากตั้งกลุ่มมา มันมีอยู่ทริปนึงที่เราประทับใจมากคือทริปเวียดนามที่เมืองซาปา ไปกัน 10 คันแลมล้วนเลย ไปช่วงหน้าหนาว ในใจก็แอบหวังเล็ก ๆ ว่าจะเจอหิมะมั้ยวะ แล้วสุดท้ายก็ได้เจอสมใจ แล้วมันเป็นทริปที่เดินทางกันไกลมากวิ่งออกไปทางเชียงของ ซึ่งปกติส่วนใหญ่คนเค้าก็จะกลับกันทางเดิม แต่นี่เราอ้อมกลับมาทางนครพนม รูทนี้มันเลยเป็นประสบการณ์ที่พิเศษที่ยังคงประทับใจจนถึงตอนนี้”

และการที่ได้สัมผัสกับแลมวินเทจ ทำให้ความหลงใหลใน Lambretta ของมาริโอสานต่อมาจนถึงรุ่นใหม่ ด้วยเสน่ห์ของงานดีไซน์ที่คลาสสิกเหนือกาลเวลาที่ถูกถ่ายทอดมาอย่างครบถ้วน แม้จะถือกำเนิดมาจนครบรอบ 77 ปี แต่ทุกวันนี้ก็ยังมีคนที่หลงใหลในความคลาสสิกของ Lambretta อยู่อย่างไม่เสื่อมคลาย